L. Heister: Institutions de chirurgie, où l’on traite dans un ordre clair et nouveau de tout c qui a rapportà cet art, ouvrage de près de quarante ans… Tom I. Awinion 1770, wydawca J.-J. Niel.
Stron: 16, XLII, 626, kart 3 nlb. W tekście 18 pięknych dużych rozkładanych miedziorytów przedstawiających narzędzia chirurgiczne oraz zabiegi – np. amputacji, transfuzji krwi, operacji oka itp.
Dalej: MEMOIRES POUR SERVIR A L’HISTOIRE DE LA CHIRURGIE DU XVIIIE SIECLE (jako suplement do dzieła Institutions de chirurgie…) – Awinion 1773: kart 2 nlb., stron XL, 136, 2. Język francuski.
Wymiary: 26,5 x 20 x 6 cm, oprawa skóra, brzegi kart barwione na czerwono, stan zachowania biblioteczny – bardzo dobry.
Autor Laurentius (Lorenz) Heister (1683-1758), niemiecki anatom, chirurg i botanik, opisał nowoczesne techniki operacyjne: trepanacje, amputacje, usunięcie katarakty. Był chirurgiem praktykiem – w 1707 roku, podczas wojny sukcesyjnej, był lekarzem w szpitalach polowych w Brukseli i Gandawie. A dwa lata później, w 1709 jako lekarz polowy Armii Holenderskiej, brał udział w bitwach pod Oudenaarde i Malplaquet.
Był wszechstronnie wykształcony: studiował matematykę, optykę i mechanikę a także anatomię. Uczęszczał również na wykłady o chorobach oczu oraz z chemii. W 1708 doktoryzował się na Uniwersytecie w Harderwijk. Od 1711 do 1720 był profesorem anatomii i chirurgii na uniwersytecie w Norymberdze. Jego sława dotarła nawet do rosyjskiego cara, ale z propozycji posady osobistego lekarza Piotra Wielkiego nie skorzystał. Przeniósł się do Helmstedt i już do końca życia pozostawał profesorem wydziału lekarskiego i botanicznego miejscowego uniwersytetu. W 1712 r. Heister opublikował krótką pracę na temat katarakty oraz jej skutków.
W 1717 r. ukazało się jego Compendium Anatomicum, zaś jego najbardziej poczytną publikacją była wydana w 1719 r. po łacinie, a następnie przetłumaczona na wiele języków Chirurgia. Książka zdobyła niezwykle wielką popularność, a na uczelni wiedeńskiej używana była do 1838 r. Heister do wielu swych publikacji własnoręcznie przygotowywał ilustracje miedziorytnicze.
